"Love story"

Miłość to dla niektórych wszystko. To coś co czyni ich silniejszymi, to coś dla czego żyją i chcą być lepszymi ludźmi. Miłość objawia się różnie. Jest nią miłość matki i ojca do dziecka, jest nią miłość do siostry lub brata, do rodziców, do babci i dziadka - one wszystkie są rodzajami miłości bezwarunkowej, gdzie kogoś kochamy od razu i bez względu na błędy jakie te osoby popełnią. A co z miłością, której sami się uczymy? Z miłością do drugiej osoby? I w ogóle skąd mamy wiedzieć, że to miłość, a nie tylko zauroczenie powiązane z pożądaniem? A jeśli zdarzy się tak, że z powodu rozwoju wypadków splecie się Twój los z czyimś losem? Wiadomo, że trudne sytuacje łączą ludzi. W mniej więcej takiej sytuacji znajduje się Erin i Hunter. Żywią do siebie mieszane uczucia i nie wiedzą co mają z tym począć. Jak dalej mają przebywać w swoim towarzystwie po tym wszystkim co miało miejsce, a dopiero co być miłym dla siebie?

"Nirvana. Bez tajemnic."

Przede wszystkim na wstępie chcę przeprosić za tak długą moją nieobecność. Obiecywałam niedługo recenzje, a pojawia się ona dopiero teraz. Głównym powodem jest szkoła, okazuje się, że w liceum wymagają dwa razy więcej nauki i zadań domowych.

"Wyspa z mgły i kamienia"

"Wyspa z mgły i kamienia" - cóż może się kryć za takim tytułem? Odpowiedź brzmi: Kreta. Kreta i jej wiecznie świecące słońce. Upał i kojąca cisza. Tego szuka pięćdziesięcioczteroletnia Julia zmęczona gwarem miasta, ciężką pracą i wymaganiami innych ludzi. Dlatego też postanawia sprzedać rodzinny majątek i przeprowadzić się na tę niesamowitą wyspę. Nie odbywa się to oczywiście bez sprzeciwu ze strony córek, ale kobieta jest zdeterminowana by dopiąć swego. Kontaktuje się z polską emigrantką Anitą, która już od dawna jest mieszkanką Krety, pomaga ona Julii w znalezieniu i kupnie odpowiedniego domu. Falasarna okazuje się być takim miejscem o jakim marzyła. Niedługo w jej życiu pojawią się dwaj tajemniczy mężczyźni. Po za tym na jaw zaczynają wychodzić różne tajemnice śmietanki towarzyskiej miasteczka.

"Crescendo"

Niedawno skończyłam czytać drugą część Szeptem (czy tłumaczenie nie powinno brzmieć Cisza? A trzecia Milczenie?), podchodziłam do niej w sumie dwa razy. Za pierwszym razem wyglądało to miej więcej tak, że uznałam sytuację między Norą i Patchem za tak idiotyczną, że odpuściłam sobie czytanie tej serii na dwa lata. Trochę dużo czasu, ale jeśli jakaś książka mnie trochę zrazi to szybko do niej nie wrócę, a cud, że w ogóle wróciłam.

"Wybrańcy"

Jestem jedną z tych osób, która raczej czyta serie, zamiast powieści. Oczywiście już czytałam jednotomowe, ale zawsze kończyło się to jakimś niedosytem. Tak było i tym razem.

"Numery. Czas uciekać."

Przeczytałam o niej różne opinie. Niektórzy pisali, że jest świetna, taka prawdziwa i inna niż wszystkie. Ci drudzy twierdzili, że nawet im się podobało, ale za dużo przekleństw. Cóż, nie ma rady muszę się zgodzić z nimi wszystkimi. Rzeczywiście nie jest to historia o kolejnej bezbronnej nastolatce, która zakochuje się w jakieś nadludzkiej istocie. Jednak nasuwa się pytanie, czy to na pewno dobrze?