"Notatki samobójcy"

Samobójstwo to temat tabu. O tym po protu się nie mówi. Poglądy są różne. Jedni mówią, że robią to osoby naprawdę słabe psychicznie i nie potrafią sobie poradzić z problemami. A inni pełni współczucia zwracają uwagę na to do czego może doprowadzić depresja, śmierć kogoś bliskiego czy zawód miłosny.
Dzisiaj zaprezentuję Wam książkę o takim nastolatku jak my, który w wyniku powstałego problemu próbował odebrać sobie życie.

Jeff ma piętnaście lat. Ma normalną rodzinę, nigdy nie był przez nikogo dręczony, ani też specjalnie wytykany palcami. Normalny nastolatek. Po próbie samobójczej trafia do szpitala psychiatrycznego. Poznaje tam między innymi chorą na zaburzenia odżywiania dziewczynę zakochaną w chłopaku, który nawet jej nie lubi. Po za tym spotyka dziewczynę, która jak on jest po próbie samobójczej i jeszcze taką która usiłowała kogoś podpalić. Rzeczywiście, brzmi to trochę niecodziennie, ale przy bliższym poznaniu okazuje się, że to po prostu ludzie nieradzący sobie z życiem. Jeff rozpoczyna więc trwającą czterdzieści pięć dni terapie: grupową i indywidualną. Czy dowiemy się dlaczego Jeff chciał się zabić?

Główny bohater jest tego typu postacią, które ja bardzo lubię. Mówię tu oczywiście o jego charakterze, bo muszę przyznać, że jednak miałam problem z tym co robił, a tym bardziej, że autor nie ograniczył się z opisami. Ale wracając do jego osobowości: jest sarkastyczny, hardy (wiem, że to dziwne jak na osobę, która zrobiła coś takiego, ale zrozumiecie kiedy poznacie go!), miły, opiekuńczy i mogłabym wymieniać jeszcze długo, ale wiedzcie, że to po prostu bardzo pozytywna postać.
Jeśli miałabym mówić o pozostałych to nie wiem jak ich określić. Autor nie poświęcił im tyle uwagi. Oni byli, ale prócz przedstawionego problemu z jakim się zmagali i drobnymi dialogami z głównym bohaterem - nic po za tym. Nie miałam, więc okazji ich poznać.

Niestety muszę przyznać, że zakończenie mnie nie zaskoczyło jakoś bardzo. Miałam parę teorii i żadna z nich się nie sprawdziła, ale już wcześniejsze słowa i wydarzenia wywołały moje podejrzenia.

Kupując książkę miałam nadzieję (mimo opisu) na coś bardziej dramatycznego. Tak już mam, lubię historie o problemach psychicznych nastolatków. Problem i owszem był, ale nie takiej rangi na jaką miałam nadzieję (oczywiście niczego nie umniejszam, ale to coś z czym zmaga się większość społeczeństwa).

Ale uwaga, książka pod żadnym pozorem nie jest nudna! Przedstawia ona głównie przypadek Jeffa, jednak mamy do czynienia też z innymi, bardzo smutnymi historiami.
W dodatku czyta się ją szybko i przyjemnie. Z powodu dużej czcionki nie musiałam męczyć oczu, a język choć prosty nie kaleczył slangiem czy zawodami niedojrzałego nastolatka. Bo nie nazwałabym Jeffa nastolatkiem, a już młodym mężczyzną.
Książka mi się podobała, choć wielkiego szału nie było. I na pewno spodobałaby mi się bardziej, gdyby - o zgrozo - autor odpuścił jednak jakiś niezręczny dla mnie opis.

Ogólna ocena: 6/10

Jak już zdążyliście pewnie zauważyć - zmieniłam wygląd bloga. Jak Wam się podoba? :)